Dlaczego PO nie jest lepsze od PiS?

Wiele się ostatnio mówi o upadku projektu IVRP firmowanego przez brata Jarosława i o wcześniejszych wyborach. Większość z nas się cieszy, bo oto nadszedł kres tego dziwnego tworu, dzięki któremu Polska stała się rozpoznawalna na świecie (choć chyba wolelibyśmy, aby powód tej sławy był nieco inny). W końcu wierzymy, że wizja wcześniejszych wyborów to nie tylko straszak na koalicjantów (zwanych w nowomowie IVRP przystawkami), lecz nadchodzące wydarzenie. I nie ukrywam, że rozumiem tych, którzy się z tego powodu radują. Ale… (Czy zawsze musi być jakieś ale?)

Co nie pasuje mi tym razem? Przede wszystkim to, że pomimo ostatnich dwóch lat kompletnej kompromitacji haseł „moralnej odnowy”, „taniego państwa”, „fachowej władzy”, itd…, spora część społeczeństwa nadal chce oddać swój głos na PiS. Jak to rozumieć? Czy ludzie ci wierzą w słowa brata Jarosława? A może po prostu nie widzą na scenie politycznej żadnej alternatywy?

Drugim problemem jest to, że, przyznam się szczerze, sam mam poważny dylemat, gdy zastanawiam się nad tym, na kogo oddać głos. Poprzednim razem była to oczywiście wizja Polski liberalnej. Dzisiaj widzę jednak, że PO nie jest już tą samą partią, którą zakładał Andrzej Olechowski. Nie jest już tak liberalna. Nie rozmawia ze studentami na temat edukacji, na temat ich przyszłości. Nie uśmiecha się tak przyjaźnie do przedsiębiorców (wyjątkiem jest tu Adam Szejnfeld, który moim zdaniem byłby bardzo dobrym ministrem gospodarki). Nie pojawiają się już odważne wypowiedzi dotyczące likwidacji KRUSu, obniżenia podatków i pozapłacowych kosztów pracy. Coraz częściej słyszymy natomiast, że PO jest opozycją wobec PiSu. Na czym polega ta opozycyjność? Wszak w gruncie rzeczy autorem projektu IVRP była także Platforma. Gdy tylko jej przedstawiciele przestają negować posunięcia obecnej (byłej już) koalicji, to z ich ust zaczynają płynąć te same słowa, którymi karmił nas brat Jarosław. Owszem, przyjemniej się ich słucha, są wyraźniej wypowiedziane, bez mlaskania, a wypowiadające je osoby nieco lepiej się prezentują, ale to jednak te same słowa…

Czego zatem się spodziewać po zwycięstwie PO w wyborach? Moim zdaniem można liczyć na koalicję POPiS, dalsze rozliczanie z przeszłości, dużo wielkich słów i mało konkretnych działań… Ewentualnie do POPiSu nie dojdzie, ale wtedy najprawdopodobniej będzie nas czekać jeszcze większe piekło. Jeśli bowiem to porozumienie nie stanie się faktem, to rządzącej Platformie ciężko będzie się pewnie powstrzymać od rozliczenia ekipy braci K. z grzechów IVRP, a to oznacza dwa razy więcej walki z przeszłością i dwa razy mniejsze zainteresowanie przyszłością…

PS. Korzystając z ładnej pogody i wolnej środy pakuję manatki i uciekam na parę dni, więc odpowiedzi na komentarze nie będzie (najprawdopodobniej do czwartkowego wieczoru).